در سال ۱۹۶۸، کتابخانه‌ی مورگان در شهر نیویوک به مجموعه‌ای از دست‌نوشته‌های اگزوپری از آخرین نسخه‌ی شازده کوچولو دست یافت که شامل سی‌هزار کلمه (دوبرابر بیش‌تر از نسخه‌ی منتشرشده‌ی کتاب) بود. در این میان چندین تصویرسازی با آب‌رنگ از صحنه‌های کتاب نیز کشف شد. با کشف این تصاویر اگزوپری دوشادوش نویسندگانی چون تالکین ایستاد که خود دست به خلق تصویر برای آثار ادبیشان زده بودند.
در حقیقت جمله‌ای از اگزوپری وجود دارد که به آثارش جایگاهی منحصر به فرد می‌بخشد: «آن‌چه که حیاتی است، به چشم نمی‌آید!»
با تجسم بخشیدن به خیالات و خلق تصویر، نویسندگان بزرگ حتی پس از مرگ، تا سالیان سال و بر نسل‌های متمادی تأثیر می‌گذراند.
